FECO HELLENIC GROUP-Διαδίκτυο=ή εύκολη λύση.Σύλογος φίλων τού συλλόγου φίλων γελοιογραφίας

ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΑ Νά είμαι στό όπλο διαδίκτυο ΕΧΩ ΜΠΕΙ σέ μυριάδες σπίτια Μ/ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ νά μέ κοιτούν...ΟΜΩΣ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΩΝ ΠΑΛΙΑ Που ΗΜΟΥΝ Στό ΣΥΜΒΑΤΙΚΟ ΤΥΠΟ (M.M.E) ΜΕ ΕΒΛΕΠΑΝ ΛΙΓΟΙ)-ΤΟΤΕ ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΟΣ.ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ στό ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΑΙΣΘΑΝΩΜΑΙ ΝΕΚΡΟΖΩΝΤΑΝΟΣ.ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΤΑ ΑΝΑΜΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ.ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΟΙΜΟΙΩΔΗ.ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΙΣ ΑΤΑΚΕΣ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ τίς ξεχνούνε γλήγορα.

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

abajo la dictatura maniana 25/1/15

How to Carve Wood

Πολιτική

Κόσμος

Η απάντηση στο ερώτημα «Τι είναι οι εκλογές;» σε σκίτσα… (μέρος 2ο)

Δημοσιεύτηκε στις Σάββατο, 24 Ιανουαρίου 2015 14:38 |

Εκλογές, λοιπόν. Το όπλο ή το όπιο του λαού;
Μερικές ακόμη σκιτσοπροσπάθειες για να απαντηθεί το ερώτημα…

Δημήτρης Γεωργοπάλης

Κώστας Γρηγοριάδης

Σπύρος Δερβενιώτης

Έκτορας

Πάνος Ζάχαρης

Πέτρος Ζερβός

Μιχάλης Κουντούρης

Κώστας Κουφογιώργος

Ηλίας Μακρής

Βαγγέλης Παπαβασιλείου

Θανάσης Τσιμπερδώνης

Arcadio Esquivel

Plasticobilism

Μέρος 1ο

Με τη δημοσκόπηση του ιστότοπου «Τι είναι οι εκλογές;» να συνεχίζεται,25 δημιουργίες Ελλήνων και ξένων σκιτσογράφων επιχειρούν να δώσουν την απάντηση...

Δημήτρης Γεωργοπάλης

Ελευθέρωσε το μυαλό σου και σκέψου

Γιάννης Ιωάννου

Μιχάλης Κουντούρης I

Μιχάλης Κουντούρης II

Μιχάλης Κουντούρης III

Μιχάλης Κουντούρης IV

Μιχάλης Κουντούρης V

Μιχάλης Κουντούρης VI

ΚΥΡ

Βαγγέλης Παπαβασιλείου Ι

Βαγγέλης Παπαβασιλείου ΙΙ

Τάσος Παυλόπουλος

Τεό

Πέτρος Τσιολάκης

Bernard Bouton

Gatis Sluka

Paolo Lombardi

Plasticobil

Ramses Morales Izquierdo I

Ramses Morales Izquierdo IΙ

Ramses Morales Izquierdo IΙΙ

Ramses Morales Izquierdo IV

Trayko Popov

Vladimir Kazanevsky

Δείτε επίσης:

«Έρχονται εκλογές!»: 8 τραγούδια + 1 σχόλιο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

S.MAUGHAM

κόλαση=ο κώλος της Λάσσυ.,,,,ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΒΕΡΒΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥΣΤΗΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΟΤΙ Ο ΠΟΥΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΒΕΡΒΗΤΑ

Υπάρχουνε στόν κόσμο πολοί ΔΩΝΚΙΧΩΤΗΔΕΣ,,ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΑΝ ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΜΑΤΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΑΝΕΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΣ.και ίσως ν'άμαι κι εγω ένας απο αυτούς.

•	Μπορείς να κάνεις τα πάντα σ’ αυτόν τον κόσμο, αν είσαι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες. Θέληση & Δύναμη Υπευθυνότητα R άρεσε σε 98

•	Η αγάπη που διαρκεί περισσότερο, είναι η αγάπη χωρίς ανταπόδοση. Αγάπη & Έρωτας R άρεσε σε 93

•	Η κολακεία είναι σαν την κολόνια: προορίζεται για να τη μυρίζουμε κι όχι για να την καταπίνουμε. Μυρωδιές & Αρώματα Έπαινος & Κολακεία R άρεσε σε 78

•	Κάθε έθνος που θεωρεί πιο σημαντικές την ευκολία και την άνεση από την ελευθερία του, θα χάσει σύντομα την ελευθερία του. Και η ειρωνεία είναι, ότι σύντομα θα χάσει επίσης και τις ευκολίες και τις ανέσεις του. Ελευθερία Ευκολία R άρεσε σε 55

•	Όταν οι άνθρωποι ζητούν να τους κριτικάρεις, αυτό που πραγματικά περιμένουν είναι να τους παινέψεις. Κριτική Έπαινος & Κολακεία R άρεσε σε 45

•	Κανένας εγωισμός δεν είναι τόσο ανυπόφορος όσο αυτός του Χριστιανού σε σχέση με την ψυχή του. Χριστιανισμός Εγώ Ψυχή R άρεσε σε 43

•	Γνωρίζετε βεβαίως ότι οι Τασμανοί, οι οποίοι δεν διέπρατταν ποτέ μοιχεία, έχουν εξαφανιστεί… Μοιχεία R άρεσε σε 39

•	Ένα πρόβλημα σ’ αυτόν τον κόσμο είναι ότι είναι πολύ πιο εύκολο να παρατήσεις τις καλές συνήθειες παρά τις κακές. Συνήθεια R άρεσε σε 35

•	Η κοινή πεποίθηση ότι η επιτυχία χαλάει τους ανθρώπους, κάνοντας τους εγωιστές και ματαιόδοξους, είναι λανθασμένη. Αντίθετα τους κάνει, συνήθως, ταπεινόφρονες, ανεκτικούς και ευγενικούς. Η αποτυχία είναι που κάνει τους ανθρώπους πικρόχολους και σκληρούς. Επιτυχία & Αποτυχία R άρεσε σε 34

•	Η ανεκτικότητα είναι μια άλλη ονομασία για την αδιαφορία. Αδιαφορία Ανοχή R άρεσε σε 33

•	Η τελειότητα έχει ένα σοβαρό μειονέκτημα: έχει την τάση να είναι βαρετή. Τελειότητα R άρεσε σε 29

•	Όταν είσαι νέος, θεωρείς την ευγένεια που σου δείχνουν οι άλλοι σαν αναφαίρετο δικαίωμά σου. Νεότητα Ευγένεια Δικαιώματα R άρεσε σε 28

•	Το χρήμα είναι κάτι σαν έκτη αίσθηση. Χωρίς αυτό, δεν μπορεί κανείς να εξυπηρετήσει τις άλλες πέντε. Χρήμα R άρεσε σε 27

•	Ο Έρωτας είναι ένα βρόμικο κόλπο που μας παίζουνε για να διαιωνίσουμε το είδος. Αγάπη & Έρωτας R άρεσε σε 21

•	Καλοντυμένος άνθρωπος είναι εκείνος που δεν προσέξατε τι φορούσε.

ΛΑΦΥΣΤΙ 21Η ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ 2017

ΔΗΜΟΣ ΛΕΒΑΔΕΩΝ -ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΛΑΦΥΣΤΙΟΥ

21^Η ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ -2017

FECO HLLENIC GROUP 21η Έκθεση γελοιογραφίας στο Λαφύστι του Δήμου Λεβαδέων

Ο ΔΗΜΟΣ ΛΕΒΑΔΕΩΝ και η ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΛΑΦΥΣΤΙΟΥ

διοργανώνουν την 21η ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Με ελεύθερο θέμα.

Τιμώμενοι δημιουργοί:

-Τάσος Αποστολίδης, σεναριογράφος Κόμικς.

- Δημήτρης Νικολαϊδης, γελοιογραφία, Κόμικς, Κινούμενα Σχέδια.

- Αφιέρωμα στον γελοιογράφο –εικονογράφο- Γήση Παπαγεωργίου.

Eπίσης ,αφιέρωμα στους γελοιογράφους του Ισραήλ, σε συνεργασία

με την FECO ISRAIL.

Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν, μπορούν να στείλουν ηλεκτρονικά

1-4 γελοιογραφίες σε διαστάσεις Α4 και ανάλυση 300 dpi

στη διεύθυνση ggeroulias@ath.forthnet.gr

Τελευταία ημερομηνία αποστολής, 30 Απριλίου 2017.

Οι συμμετέχοντες θα παραλάβουν κατάλογο με επιλογή των έργων.

Η έκθεση θα ανοίξει τις πόρτες της το Σάββατο 27 Μαίου και ώρα 8 μ.μ.

στο Πνευματικό Κέντρο του Λαφυστίου.

Διάρκεια έκθεσης έως και 4 Ιουνίου.

Ώρες λειτουργίας από 7μ.μ. έως10 μ.μ.

ΕΡΓΕΝΗΛΙΚΙ

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΚΑΘΩΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΙΡΑ .ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΑΡΩΣΤΗΣΕΙΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ [ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ] ΣΕ ΤΥΡΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΝ ΦΥΤΟ.ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΣΕ ΤΥΡΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΡΧΥΤΕΡΑ.Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΕΝΗΛΙΚΙ .. ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΒΟΗΘΗΤΟΣ ΑΝ ΚΑΤΙ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΑΝΟΗΤΕΣ ΣΥΝΔΡΩΜΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΟΥ..ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΡΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΝΕΚΡΟ.

ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΥΠΝΟΙ ΤΕΧΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ..ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΑΝΣΚΙ Η ΤΟΝ ΜΙΛΟΣ ΦΟΡΜΑΝ [ΠΟΥ ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ] ..ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΣΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΓΥΡΙΖΑ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΩΧΑΜΕΤ [Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗ] ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ...ΑΠΛΑ Η ΔΡΑΣΗ ΘΑ ΕΞΕΛΙΣΟΝΤΑΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΕΡΙΓΥΡΟΥ ΤΟΥ ΔΙΧΩΣ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΑΝ ΣΙΛΟΥΕΤΑ.ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ [ΝΑ ΣΥΜΕΤΑΣΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΘΕΛΕΙ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΟΒΑΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΡΑΒΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΟΠΩΣ Ο ΠΑΖΟΛΙΝΙ ΚΑΙ ΟΠΩΣ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ -[[ΤΣΑϊ ΣΤΗ ΣΑΧΑΡΑ]] ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΩΡΑΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟ ΑΡΝΟΥΒΙΣΜΟ ΤΟΥ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ..ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΙ ΜΩΑΜΕΘΑΝΟΙ ΘΑ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΨΟΥΝ ΟΠΩΣ ΛΑΤΡΕΨΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΩΑΜΕΘ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΥΑΣΙΓΚΤΩΝ ΙΡΒΙΝΓΚ -ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩΝΕΣ ΤΗΣ ΜΗ ΑΦΟΜΟΙΩΣΗΜΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

21th CARTOON EXHIBITION IN LAFYSTY GREECE..THEME FREE.DEADLINE 30 ABRIL 2017.ADRESSTO SEND THE WORKS=ggeroulias@ath.forthnet.gr.INAUGURATION DATE-SATURDAY 24 MAY.8 AM

5/4/17

ΛΑΦΥΣΤΙ 21Η ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ 2017

ΔΗΜΟΣ ΛΕΒΑΔΕΩΝ -ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΛΑΦΥΣΤΙΟΥ

21^Η ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ -2017

Πληροφορίες, απορίες, παράπονα,
Γιάννης Γερούλιας, 6973527622

Η Δήμαρχος Λεβαδέων Γιώτα Πούλου

oggi grillo domani pinochio

Ξεψύχησε το βράδυ της Πέμπτης, σε ηλικία μόλις 58 ετών ο αγαπημένος ήρωας των διάσημων ανεκδότων που λένε κυρίως οι γονείς, Απόστολος Γιαννακόπουλος, γνωστός σε όλους μας ως Τοτός.

Ο αθυρόστομος μικρός πέρασε μια δύσκολη ζωή, ενώ τα τελευταία χρόνια μπαινόβγαινε στο Δρομοκαΐτειο νοσοκομείο, καθώς τα τραύματα από την παιδική του ηλικία φαίνεται πως δεν θεραπεύθηκαν ποτέ. Πρόσφατα λέγεται πως είχε βρει την ψυχική του ηρεμία αλλά ο θάνατος τον βρήκε απροειδοποίητα, καθώς κοιμόταν έτσι όπως συνήθιζε, με το δεξί του χέρι κολλημένο στο σώμα του. Αιτία θανάτου; Η παραίτηση από τη ζωή, η μοναξιά και η υπερβολική χοληστερίνη.

Όπως μας εκμυστηρεύεται ο Γιαννάκης, παιδικός φίλος του Τοτού, «ο Απόστολος στο δημοτικό ήταν πολύ χαρούμενο παιδί. Θα έλεγες πως ήταν ο μάγκας της τάξης, όλα τα κορίτσια τον αγαπούσαν και τον κυνηγούσαν. Όταν όμως ξεκίνησαν να φτάνουν στα αυτιά του τα ανέκδοτα με πρωταγωνιστή τον ίδιο, τα οποία ξεκίνησαν από τις παρέες των δασκάλων του αλλά σύντομα πήραν τεράστιες διαστάσεις με φανταστικά σενάρια που προσέθεταν οι απανταχού ανεκδοτοποιοί, ο Τοτός έγινε άλλος άνθρωπος».

Ο παιδικός φίλος του θρύλου των ανεκδότων συνεχίζει: «Άλλαξε στο γυμνάσιο. Δεν σήκωνε πια το χέρι, προτιμούσε να μην μιλάει καθόλου από το να δέχεται τις επικρίσεις των δασκάλων του. Η μη συμμετοχή του στο μάθημα οδήγησε σε κακούς βαθμούς, οι κακοί βαθμοί σε αποτυχία στη ζωή. Δυστυχώς άλλαξαν και γειτονιά οικογενειακά λίγο αργότερα και χάθηκε. Μερικές φορές τον πετύχαινα στο δρόμο αλλά μου έγνεφε μόνο και έφευγε».

Οικογενειακοί κύκλοι μας μεταφέρουν ότι ο λόγος για τον οποίο νοσηλευόταν συχνά στο Δρομοκαΐτειο ήταν η ψύχωση που είχε αποκτήσει με το δεξί του χέρι. Συχνά το χτυπούσε με το αριστερό, του φώναζε ότι αυτό τον κατέστρεψε, δεν ήθελε να το κοιτάζει καν.

Με λυγμούς τον αποχαιρέτησαν οι λιγοστοί φίλοι και συγγενείς σήμερα το πρωί στο νεκροταφείο Καισαριανής, ανάμεσα στους οποίους και ο Γιωργάκης, συχνός συμπρωταγωνιστής του στα κλασικά ανέκδοτα, ο οποίος ακούστηκε να ψιθυρίζει «δεν είναι το πουλί μου αλμυρό ρε γαμώτο» καθώς άφηνε ένα τριαντάφυλλο στον ανοιχτό τάφο του Τοτού.

Στην κηδεία παρέστη και ο Υπουργός Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος, ο οποίος πίσω από μαύρα γυαλιά κατάφερε παρά τη συγκίνηση να δηλώσει πως «Το σύστημα τον έφαγε... πρέπει πια να αλλάξει η αντιμετώπιση των ιδιαίτερων παιδιών στα Ελληνικά σχολεία. Η κοινωνία είναι έτοιμη να δεχτεί και παιδιά που βρίζουν συνεχώς και ίσως να είναι λίγο 'χαζά'. Από μεριάς μου, υπόσχομαι να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου να σταματήσει το απαίσιο και φθηνό φαινόμενο του 'bullying', από όπου και αν προέρχεται»

Η επίθεση στο «Charlie Hebdo» και η αλά καρτ χρήση του Βολταίρου, του Κωστή Κορνέτη

στην κατηγορία Αναδημοσιεύσεις 09 Ιαν 2015

Τα σκίτσα του Charlie Hebdo ήταν πάντοτε προκλητικά και ενίοτε κακόγουστα. Το περιοδικό ήταν γνήσιο παιδί του Μάη του ’68 και της πεποίθησης πως δεν υπάρχει ιερό και όσιο στη σάτιρα. Άλλωστε, γεννήθηκε αμέσως μετά τον θάνατο του στρατηγού Ντε Γκωλ με ένα προβοκατόρικο πρώτο τεύχος που σατίριζε την κηδεία του εθνάρχη, με αποτέλεσμα να απαγορευτεί αμέσως. Είναι γνωστό πως στα σαράντα χρόνια που μεσολάβησαν το περιοδικό τα ’βαλε κατά καιρούς με όλους και με όλα, σατιρίζοντας αμείλικτα, μεταξύ άλλων, ζητήματα θρησκευτικής πίστης ανεξαρτήτως δόγματος. Αδιαφορούσε για τις όποιες νομικές συνήθως, αλλά πρόσφατα και υλικές, επιπτώσεις, δεδομένου ότι το παλιό κτίριο όπου στεγαζόταν δέχτηκε επανειλημμένα επίθεση.

Χθες τέσσερις από τους πλέον εμβληματικούς και τολμηρούς σκιτσογράφους του περιοδικού –ο Cabu, ο Charb, ο Tignous και ο Wolinski– δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από ισλαμιστές φονταμενταλιστές στα γραφεία του Charlie Hebdo στο Παρίσι, μαζί με άλλα οκτώ άτομα που βρίσκονταν στο κτίριο. Πριν καλά καλά κρυώσουν τα πτώματα των σκιτσογράφων, άναψε μια διαδικτυακή κουβέντα για το κατά πόσο αυτή η τρομερή πράξη μπορεί να ιδωθεί αποκομμένη από τα συμφραζόμενά της. Σύμφωνα με αυτή την οπτική, οφείλουμε να δούμε την επίθεση στο σατιρικό περιοδικό ως απάντηση στη διαχρονική δυτική βία και τα απόνερα της γαλλικής αποικιοκρατίας, τις ξένες επεμβάσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, και τη δυτική εμπλοκή στη Συρία. Ένα βήμα παραπέρα, διάφορα αριστερά φόρα υποστηρίζουν πως τα σκίτσα του περιοδικού υπήρξαν προσβλητικά και ακραία ρατσιστικά, πως ανέδιδαν συστηματικά άρωμα ισλαμοφοβίας, οριενταλισμού και ομοφοβίας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν, σε αυτό το πλαίσιο, πως οι δολοφονημένοι γελοιογράφοι κατά κάποιον τρόπο «πήγαιναν γυρεύοντας». Στη χώρα μας, τα ίδια άτομα που επικαλούνταν τον Βολταίρο πριν από μερικές μόνο εβδομάδες σε σχέση με την υπόθεση Ρωμανού, τώρα τον ξεχνάνε επιδεικτικά, αναφορικά με το αναφαίρετο δικαίωμα αυτών των –σκοτωμένων πλέον– δημοσιογράφων να εκφράζονται άφοβα, ακόμα και αν κάποιοι διαφωνούν κάθετα μαζί τους. Και αυτό, στο όνομα της πολιτισμικής ή θρησκευτικής ορθότητας.

Εδώ παρατηρούμε δύο τάσεις εξίσου προβληματικές. Από τη μια έναν πολύ οικείο συμψηφισμό τής εν ψυχρώ δολοφονίας των σκιτσογράφων με την εγκληματική δράση της επίσημης Γαλλίας –ή της Δύσης γενικότερα– απέναντι στον μουσουλμανικό κόσμο ιστορικά. Και από την άλλη, μια εξίσου αμφιλεγόμενη συζήτηση για τα υποτιθέμενα όρια της τέχνης που αναδεικνύονται δραματικά όταν η τελευταία θίγει τις ευαισθησίες του Άλλου. Αμφότερες οι τάσεις είναι δείγματα μιας προσπάθειας μετάθεσης της συζήτησης από το φριχτό γεγονός στο ψυχρό μετα-επίπεδο. Και οι δύο προδίδουν κυνισμό, πάντα στο όνομα του αναστοχασμού και της αναλυτικής εμβάθυνσης πέραν του «προφανούς», ξορκίζοντας το σοκ, την αγανάκτηση ή τη θλίψη και υιοθετώντας, αντ’ αυτών, μια υποτιθέμενη νηφάλια αλλά κατ’ ουσίαν παγωμένη λογική αναλογιών και σχετικοποίησης, εξαιρετικά προσβλητική προς τα θύματα και άκρως υποτιμητική προς αυτούς που υποτίθεται πως υπερασπίζεται.

Όσο γοητευτικές και να είναι οι αναλύσεις αυτού του τύπου, θα πρέπει επιτέλους να δούμε το γεγονός αυτό ως μια ξεκάθαρη δολοφονία της ελευθερίας της έκφρασης, απενοχοποιημένα και χωρίς τα κλασικά «όμως», «ναι, αλλά» και τους αγαπημένους μας αστερίσκους. Γιατί ο προμελετημένος και επαγγελματικά εκτελεσμένος φόνος σκιτσογράφων που γενναία και ενυπόγραφα κατέθεταν την άποψή τους από οπλισμένους κομάντο δεν μπορεί να αναλυθεί με όρους ορθού λόγου, πολιτικής ορθότητας ή εννοιολογικής πλαισίωσης μετα-αποικιακού τύπου. Αυτό που συνέβη δεν έχει να κάνει με το κατά πόσο το περιοδικό προσπάθησε να επιβάλει το δικό του χιούμορ και τις δικές του αξίες, αδιαφορώντας για τις αξίες των άλλων. Δεν μπορεί να μπει σε ζυγαριά σε σχέση με το ποιος μπορεί να προσβλήθηκε από τη στάση του και πόσο.

Γιατί πολύ απλά η ελευθερία της τέχνης και της έκφρασης δεν έχει όρια. Γιατί η ωμή βία που υπέστησαν τα δώδεκα άτομα που σκοτώθηκαν χθες είναι τόσο απάνθρωπα ασύμμετρη σε σχέση με την υποτιθέμενη προσβολή, που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί πολιτικά με κανέναν τρόπο και με κανένα αναλυτικό πρόσχημα (εκτός ίσως από το αρχαϊκό πνεύμα της βλασφημίας). Και γιατί, ας μη γελιόμαστε, η προσπάθεια να μετα-θέσουμε τους όρους και την ατζέντα της συζήτησης σχετικά με το τραγικό αυτό συμβάν κάπου αλλού είναι εξίσου επικίνδυνη με την προσπάθεια κάποιων να το εντάξουν στο πλαίσιο μιας ξενοφοβικής συζήτησης σχετικά με τους μουσουλμάνους της Ευρώπης.

Πηγή: Χρόνος.

16/5/16

20η ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ στο Λαφύστι

ΔΗΜΟΣ ΛΕΒΑΔΕΩΝ

ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΛΑΦΥΣΤΙΟΥ – ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΑΦΥΣΤΙΟΥ

20^η ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ -2016

Ο ΔΗΜΟΣ ΛΕΒΑΔΕΩΝ, Η ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΛΑΦΥΣΤΙΟΥ

και Ο ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΑΦΥΣΤΙΟΥ

διοργανώνουν την 20^η ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

-Με ελεύθερο θέμα και 2^ο θέμα, ΄΄Μια 20άρα στο Λαφύστιο΄΄

Τιμώμενος δημιουργός, Ιάκωβος Βάης [ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ]

Παράλληλα, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Λέσχη Γελοιογραφίας

θα παρουσιαστεί η έκθεση ΄΄50 χρόνια τηλεόρασης΄΄

Επίσης, αφιέρωμα στη ιστορία της Γελοιογραφίας του Αζερμπαϊτζάν

σε συνεργασία με την με την FECO –AZERBAIJAN.

Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν, μπορούν να στείλουν ηλεκτρονικά

1-4 Γελοιογραφίες σε διαστάσεις Α4 και σε ανάλυση 300 dpi,

στη διεύθυνση ggeroulias@ath.forthnet.gr

Τελευταία ημερομηνία αποστολής, 30 Απριλίου 2016.

Οι συμμετέχοντες θα παραλάβουν κατάλογο με επιλογή των έργων.

Η έκθεση θα ανοίξει τις πόρτες της το Σάββατο 28 Μαίου και ώρα 8 μ.μ.

στο Πνευματικό Κέντρο του Λαφυστίου.

Διάρκεια έκθεσης έως και 5 Ιουνίου.

Ώρες λειτουργίας από 7μ.μ. έως 10 μ.μ.

Πληροφορίες, απορίες παράπονα,

Γιάννης Γερούλιας, 6973527622

Η Δήμαρχος Λεβαδέων

Γιώτα Πούλου

YΜΙΤΟΣ ΝΟΕΒΡΗΣ 16

χΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΙΩΣΩ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΤΟΝ YΜΙΤΟ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Ο ΝΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ [ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΝΟΕΒΡΗ} ΕΙΝΑΙ ΕΚΘΕΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΗΤΑΝ ΕΦΥΙΕΣΤΑΤΗ Η ΙΔΕΑ ΤΩΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΩΝ ΝΑ ΚΑΛΕΣΟΥΝ ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΦΕΚΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΩΝΤΑΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΓΗ ΜΕΣΩ ΣΚΑΙΜΠ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ Ο ΔΗΜΟΣ ΤΟΥ ΕΣΤΑΚ ΚΑΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΝΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ 5η ΦΕΝΤΕΠ..ΚΑΛΥΠΤΩΝΤΑΣ ΜΟΥ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ..ΚΑΙ ΦΛΟΜΟΝΩΝΤΑΣ ΜΑΣ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗΝ.....ΨΑΡΟΦΑΓΙΑ

WWW.KOYTARELLISD.BLOGSPOT.COM

WWW.FECOGRLEVADYA.BLOGSPOT.COM

FROM THE 5th HUMOR FESTIVAL OF ESTAQUE FRANCE 22/9/16

PICASSO NEVER WENT TO ESTAQUE.BUT .ONLY DUFY,BRAQUE,DERAIN,KISLING AND MANY OTHER GREAT FRENCH ARTISTS..SO IT WAS A VERY GOOD IDEA OF THE MAYOR OT THIS SUMER RESORT TO CREATE SOME ART FESTIVALS TO THAT FAMUS VILLAGE..H OIKOGENEIA TOY ΠΙΚΑΣΣΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙ ΕΝΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙ ΔΟΥΛΕΥΕ ΣΤΟ ΕΞΩΧΙΚΟ ΤΟΥ ΠΙΚΑΣΟ ΚΑΙ Ο ΠΙΚΑΣΟ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΘΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΡΙΣΕ 6 ΛΑΔΙΑ..ΤΩΡΑ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΙΚΑΣΣΟ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΠΙΣΩ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΑΔΙΑ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΔΟΘΗΣΑΝ ΗΤΟ ΑΝΕΠΙΣΗΜΟΣ.ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΙΤΣΑΚΙΑ ΠΟΥ Ο ΠΙΚΑΣΟ ΕΦΤΙΑΧΝΕ {ΣΕ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΤΛ} ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΟΤΑΝ ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΤΟ ΖΗΤΟΥΣΑΝ

-

ΠΟΣΟ ΜΕ ΣΥΝΕΚΙΝΗΣΕ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΚΑΠΟΙΑΣ ΗΛΙΚΙΑΣ [ΠΟΥ ΜΟΥ ΝΟΙΚΙΑΖΕΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΙΑΜΕΡΙΖΜΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ]ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΦΙΛΟΞΕΝΗΣΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ..ΩΣ ΚΑΙ...ΤΟΝ ΣΟΙΜΠΛΕ ΣΥΝΕΚΙΝΗΣΕ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΙΛΙΟΤΥΡΑΝΙΣΜΕΝΟΥ ΠΙΑ ΛΑΟΥ ΜΑΣ..

NEW COMIC BOOK

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΚΟΜΙΚ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ,ΝΙΤΣΕ,ΚΛΕΕ ΟΙ ΕΚΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΕΝ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΕΒΓΑΛΑΝ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΟΜΙΚ ΠΟΥ ΕΠΙΓΡΑΦΕΤΑΙ...ΛΑ ΠΡΕΖΙΝΤΕΝΤ...ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑN ΕΚΛΕΓΕΙ Η ΜΑΡΙΝ ΛΕΠΕΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΡΑΜΑ ΠΟΥ ΠΛΕΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΣ ΝΑ ΤΕΛΕΣΘΕΙ...

ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑ-ΠiΣΑ

ΜΠΑΛΖΑΚ [[Ο ΕΞΑΔΕΛΦΟΣ ΠΟΝΣ]]--ΝΤΙΚΕΝΣ-[[Ο ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟΣ]]--ΔΟΥΜΑΣ-[[ΜΕΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΕΤΗ]]-ΒΕΡΝ-[[Ο ΡΟΛΟΓΑΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ]]--ΜΙΡΜΠΩ-[[Ο ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΙΩΝ]]-ΡΟΥΣΣΩ-[[ΚΟΙΝΩΝΙΚHΑΝΙΣΟΤΗΣ]]-ΒΟΛΤΕΡ-[[ΑΔΑΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ]]-QEVEDO-[[ONEIPA]]-ΡΕΒΕΡΤΕ-[[Η ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ-TOYAΙΜΑΤΟΣ]]`ΓΚΑΛΝΤΟΣ-[[ΤΡΙΣΤΑΝΑ]]-ΟΥΝΑΜΟΥΝΟ-[[ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ]]-ΣΑΙΞΠΗΡ-[[ΜΕΤΡΟ ΜΕ ΜΕΤΡΟ]]-ΓΚΑΙΤΕI[[ΦΑΟΥΣΤ]] KAI [[ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ]]-ΓΚΟΓΚΟΛ[[ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΟΥ]]-ΤΟΥΑΙΗΝ-[[ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ-ΞΕΝΟΣ]]-ΙΡΒΙΝΓΚ`[[ΜΥΘΟΙ -ΤΗΣ-ΑΛΑΜΠΡΑ]]-ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΒΣΚΙ-[[ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΙ]]-ΜΑΝΝ[[ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΥΝΟ]]-ΚΑΒΑΦΗΣ-[[ΠΟΙΗΜΑΤΑ]]-ΘΟΡΩ-[[ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ]]-ΘΑΚΕΡΥ-[[ΒΑΝΙΤΥ ΦΕΙΡ]]-ΕΛΙΟΤ-[[ΡΟΜΟΛΑ]]-ΣΟΠΕΝΧΑΟΥΕΡ-[[ΔΟΚΙΜΙΑ]]-ΛΕΟΠΑΡΝΤΙ-[[ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ]]-ΛΟΜΠΡΟΣΟ[[ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ]]-ΟΝΦΡΕ-[[ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΘΕΟΛΟΓΙΑΣ]]-ΜΑΡΙΑΣ-[[ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΑΥΡΙΟ]]-ΜΑΓΚΡ-[[ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ]]-ΠΑΠΙΝΙ-[[ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ]]-ΟΡΓΟΥΕΛ-[[ΣΤΙΣ ΑΠΟΒΑΘΡΕΣ ΤΟΥ ΓΟΥΙΓΚΑΝ]]-ΖΑΜΙΑΤΙΝ-[[ΕΜΕΙΣ]]ΟΥΕΛΣ[[Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ]]-ΜΟΛΙΕΡΟΣ-[[ΤΑΡΤΟΥΦΟΣ]]-ΑΝΤΕΡΣΕΝ-[[ΟΙ ΓΑΛΟΤΣΕΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ]]-ΑΛΛΕΝ-[[ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ]]`ΕΣΣΕ[[ΣΙΝΤΑΡΝΤΑ]],ΝΑΡΚΙΣΟΣ & ΓΚΟΛΝΤΜΟΥΝΤ- -ΕΣΣΕ[[ΚΝΛΟΥΛΠ]],[[ΚΛΙΝΓΚΣΟΡ]]-ΚΟΡΟΛΕΝΚΟ[[ΤΥΦΛΟΣΜΟΥΣΙΚΟΣ]]`ΜΕΡΕΣΚΟΦΣΚΙ[[ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ]]-ΝΤΕΛΕΝΤΑ-[[ΣΤΑΧΤΗ]]-
-[[ΑΝΝΟΥΙΓ]]-[[ΑΝΤΙΓΟΝΗ]]-[[ΕΥΡΙΔΙΚΗ]]-ΓΚΡΙΛΠΑΡΤΖΕΡ-[[
ΜΗΔΕΙΑ]]-ΦΟ-[[ΤΥΧΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ]]-ΜΟΛΙΕΡΟΣ-[[ΔΩΝΖΟΥΑΝ]]-ΒΕΓΚΑ-[[ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ]]-ΡΕΒΕΡΤΕ-[[ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ]],ΠΕΣΟΑ-[[ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ]],ΟΥΕΛΣ-[[Η ΧΡΟΝΟΜΗΧΑΝΗ]],REIGH-[[Ακου ανθρωπάκο]],ΜΑΡΞ-[[ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΚΕΙΜΕΝΩΝ]]
-LORCA_{{ΤΑ ΜΑΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ}},P.LAFARG =[[Το δικαίωμα στην τεμπελιά]]

Charlie Hebdo and the PEN Award

Posted: 12 May 2015 06:25 AM PDT

A viewer examines Charlie Hebdo magazine covers. Photo via Flickr user: Gongashan.

PEN America fails to recognize the toll Charlie Hebdo’s caricatures take on human dignity.

In May, controversy arose over PEN America’s decision to give Charlie Hebdo a “freedom of expression courage” award after the murder of twelve of its staffers by Islamic extremists in Paris early this year. 145 writers decided to protest this decision, saying that Charlie Hebdo’s cartoons were offensive to the already-beleaguered Muslims community in France, and that they did not want to endorse this stance.

Pakistan is a country of contradictions – full of promise for growth, modernity and progress, yet shrouded by political, social and cultural issues that undermine its quest for identity and integrity. My bi-monthly column “Pakistan Unveiled” presents stories that showcase the Pakistani struggle for freedom of expression, an end to censorship, and a more open and balanced society.
Bina Shah is a Karachi-based journalist and fiction writer and has taught writing at the university level. She is the author of four novels and two collections of short stories. She is a columnist for two major English-language newspapers in Pakistan, The Dawn and The Express Tribune, and she has contributed to international newspapers including The Independent, The Guardian, and The International Herald Tribune. She is an alumnus of the International Writers Workshop (IWP 2011).

Writers like Junot Diaz, Joyce Carol Oats, Michael Ondtaaje, and Michael Cunningham all signed a protest letter, while other writers, like Salman Rushdie, expressed their dismay at the protest. I’m not in the same league as these world-renowned writers but I find the controversy puts me in an odd place as both a supporter of freedom of expression and a practicing Muslim who believes that visual representations of the Prophet Muhammed are best avoided.

On Twitter, I witnessed an argument between some of my journalist colleagues in Pakistan and a journalist colleague in Scotland who had lived in France for seven years. The Pakistanis argued that Charlie Hebdo’s portrayal of racial minorities is, well, racist. The Scottish colleague said that Charlie Hebdo’s context came from the great European tradition of leftism, which espoused a working-class rebellious attitude to pour scorn over all establishment figures. It used racist imagery to criticize the racist attitudes of the establishment. Clergy of all religions—Christian, Jewish, Muslim—were all a part of that establishment, and so all of them were open to being satirized by Charlie Hebdo.

This satirical tradition in France grew out of the student protests in 1968, which left a lasting impression on generations of French people. When the Charlie Hebdo massacres occurred, I commiserated with the director of the Alliance Francaise in Karachi, Jean-Francois Chenin. He wrote back, “I feel as though my youth has been killed.” In 2015, this tradition of collective solidarity based on socialist principles is dying out, replaced everywhere in Europe with a more American individualism. Perhaps this is why Charlie Hebdo itself was doing poorly, until the massacres in January brought world attention and financial support to the magazine.

The social fabric of Europe has changed too, with Muslims now being one of the largest minority groups in France. While the general impression of Muslims in France is that they are disenfranchised, oppressed and living on the margins of French life, many are educated middle class members of French society who actually espouse the anti-clergy stance of Charlie Hebdo. There were at least two Arab-origin staffers at Charlie Hebdo, one of whom was killed in the attacks. Muslims, too, find themselves in a strange place in today’s France, where many have assimilated and live normal lives. Yet the banlieues of Paris house many disaffected youth who find their solace in petty crime and radical Islam, the latter being another one of Charlie Hebdo’s targets.

Back to Charlie Hebdo and the PEN award: I find myself unable to endorse the award because I do feel the image of my prophet is sacrosanct. Intellectually, I understand what Charlie Hebdo was trying to do when it lampooned religious figures held dear by people of different faiths. Still, PEN’s claim that the intent of Charlie Hebdo’s cartoons “was not to ostracize or insult Muslims but rather to reject forcefully the efforts of a small minority of radical extremists to place broad categories of speech off limits” reminds me of the head of a company I once worked for. In general meetings, he would berate me for something I’d done wrong as a way of criticizing my immediate boss. It was a strange, indirect way of conducting business. I was powerless to do anything about it because I was young, inexperienced, and vulnerable, and because the company head and my boss were both much older, male figures that I couldn’t relate to very well at all.

I used to attend those meetings with a feeling of fear and dread, knowing that at any moment the company head would bring negative attention to me, a relatively unimportant figure, in order to make a point to my boss. For hours after the meeting I would feel terrible, even as I knew the criticism wasn’t directly meant for me. I have never forgotten the humiliation of those times, even though it’s been nearly fifteen years. I suspect that’s how France’s Muslims feel every time Charlie Hebdo publishes another cartoon of the Prophet.

So shower Charlie Hebdo with all the awards in the universe, but know that this kind of freedom of expression extracts a certain price on human dignity.

comics festival in salonica MAY 8/10/2015

OΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΕΥΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑ ΦΥΤΟΖΩΟΥΝ ΕΤΣΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΡΜΑΙΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ,Σ/ΑΥΤΕΣ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ

MOHAMED CAPUT

ΠΙΣΩ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Luz: Σταματώ να σκιτσάρω τον Μωάμεθ για το Charlie Hebdo

2 Μαΐου, 2015 Δημοσιεύθηκε από Κωνσταντίνος Παντελής

Γράφει ο Κωνσταντίνος Παντελής

Ο σκιτσογράφος του Charlie Hebdo με το ψευδώνυμο «Luz», που σχεδίασε το εξώφυλλο του περιοδικού που κυκλοφόρησε μετά τις επιθέσεις του Παρισιού, δήλωσε ότι θα σταματήσει να σχεδιάζει τον Προφήτη Μωάμεθ. Ο Renald Luzier, όπως είναι το κανονικό του όνομα, δήλωσε χαρακτηριστικά στο γαλλικό περιοδικό Inrocks, «η σχεδίαση του Μωάμεθ δεν με ενδιαφέρει πια».

Μέσα σε λίγες μέρες από την επίθεση, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 12 άτομα και προκάλεσε ένα κύμα συμπάθειας κάτω από το σλόγκαν «Je suis Charlie», ο επιζών του προσωπικού του σατιρικού περιοδικού κυκλοφόρησε την αμφιλεγόμενη έκδοση με τον τίτλο «άφεση αμαρτιών» πάνω από το καρτούν που σχεδίασε ο ίδιος και δείχνει τον Μωάμεθ να κλαίει, κρατώντας μια πινακίδα που λέει «Εγώ είμαι ο Τσάρλι».

Να σημειωθεί ότι οι εικονογραφημένες παραστάσεις του Μωάμεθ θεωρούνται απαγορευμένες από τους περισσότερους μουσουλμάνους.

Σε κάθε περίπτωση, μετά την επίθεση του Ιανουαρίου η κυκλοφορία του περιοδικού εκτοξεύθηκε από τα εξήντα χιλιάδες αντίτυπα στα οκτώ εκατομμύρια.

«Έχω κουραστεί να σχεδιάζω τον Μωάμεθ, όπως ακριβώς έχω κουραστεί να σχεδιάζω τον Σαρκοζί. Δεν πρόκειται να περάσω τη ζωή μου σχεδιάζοντάς τους,», δήλωσε αναλυτικά ο Luz απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το περίφημο τεύχος Ιανουαρίου. Ο ίδιος είναι έτοιμος να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο κινουμένων σχεδίων με τίτλο «κάθαρση», το οποίο, όπως λέει στη συνέντευξή του ήταν ο τρόπος του να εκφράσει αυτά που αισθάνθηκε μετά τη δολοφονία των συναδέλφων του.

Το περιοδικό, το οποίο τακτικά αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, τώρα απολαμβάνει την υποστήριξη με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ εξωτερικής χρηματοδότησης.

Εντούτοις, ο Luz λέει ότι η οικονομική ασφάλεια έθεσε ερωτήματα σχετικά με τη μελλοντική κατεύθυνση του εντύπου. «Είναι το Charlie ακόμα ένα πολιτικό έντυπο; Μπορεί να γίνει ένα ειδησεογραφικό περιοδικό;» διερωτάται. Μια νέα μορφή του περιοδικού έχει προγραμματιστεί να κάνει την εμφάνισή της το Σεπτέμβριο, αναφέρει, αλλά ελάχιστες λεπτομέρειες έχουν γνωστοποιηθεί. Σε κάθε περίπτωση ο ίδιος ο Luz επιμένει ότι «Οι τρομοκράτες δεν νίκησαν».

TO ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥ & ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΝ ΤΟ ΟΡΟΣ ΣΥΝΑ. .ΧΙ

ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΑΣ ΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ ΑΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΘΑ ΤΟ ΚΛΕΙΝΑΜΕ. .ΑΥΤΑ ΕΙΠΕ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΗΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝ ΦΛΕΜΙΓΚ ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΟΝ ΣΟΛΟ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΛΕΝΕ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ.Η ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΔΗΚΗΜΕΝΟΣ ΘΕΟΣ..ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΛΟΥΝΟΥ-ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΤΕΥΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ

Της Κατερίνας Γούλα. (Γαλλία- ανταπόκριση).

Τέλη Ιανουαρίου πέρυσι άφησε την τελευταία του πνοή ο ιδρυτής και ψυχή του Charlie Hebdo, ο François Cavanna, χωρίς να μπορεί φυσικά να προβλέψει τα φρικτά γεγονότα τρόμου που σημάδεψαν την πορεία του περιοδικού μέσα στην ίδια χρονιά. Αναδημοσιεύουμε την τότε ανταπόκριση της συντάκτριας μας.

Ο αυτοαποκαλούμενος «χαζός και μοχθηρός», François Cavanna, με τα μακριά μουστάκια που θύμιζαν τους κατοίκους του γαλατικού χωριού και τις εκρήξεις γέλιου και θυμού που χαρακτήριζαν τις αντιδράσεις του, ο ιδρυτής των σατιρικών και ασυμβίβαστων εντύπων «Hara-Kiri» και «Charlie Hebdo», άφησε στις 30 Ιανουαρίου του 2014, την τελευταία του πνοή. Παιδί εργατικής οικογένειας με μεταναστευτικές ρίζες, ο Cavanna άρχισε να σκιτσάρει για την εφημερίδα «Zéro», όπου και συνάντησε τον Georges Bernier. Πολύ γρήγορα, ο Cavanna έγινε αρχισυντάκτης του εντύπου και το 1960, μαζί με τον Bernier αποφάσισαν να φτιάξουν τη δική τους εφημερίδα, το «Hara-Kiri».

Μότο του Cavanna ήταν: «ο μόνος λόγος για τον οποίο αξίζει να ζούμε είναι το θράσος». Ήθελαν να φτιάξουν μια εφημερίδα με σκίτσα, καρικατούρες, καυστικά πολιτικά σχόλια που να κάνουν τους ίδιους να ξεκαρδίζονται και να μη χρειαστεί ποτέ να κάνουν συμβιβασμούς. Και τα κατάφεραν αρκετά καλά, στη συντηρητική γκωλλική Γαλλία, με τον πόλεμο στην Αλγερία σε πλήρη εξέλιξη και τη λογοκρισία να τους απειλεί σε κάθε βήμα. Πολλές φορές μάλιστα τους επιβλήθηκε κατηγορώντας το υλικό τους για πορνογραφικό. Το μηνιαίο «Hara-Kiri» έδωσε τη θέση του στο εβδομαδιαίο «Charlie Hebdo», εφημερίδα με σκληρό σατιρικό πνεύμα, απαλλαγμένη από διαφημίσεις, με μεγάλο κομμάτι αφιερωμένο στη δηκτική σκιτσογραφία και στο πολιτικό σχόλιο.

Ο ίδιος ο Cavanna αποδείχθηκε εξαιρετικός στην ανακάλυψη νέων ταλέντων. Δικές του ανακαλύψεις ήταν ο Delfeil de Ton, η Sylvie Caster και οι πασίγνωστοι πλέον σκιτσογράφοι Willem, Cabu, Topor, Wolinski, Fournier, ακόμη και ο Reiser!! Με τη βοήθεια τους, συνέχισε μέχρι σήμερα το Charlie Hebdo, διακηρύσσοντας με χιούμορ καθόλου αστείες κοινωνικές θέσεις, αρνούμενος ωστόσο την κομματική ένταξη, πάνω σε καυτά πολιτικά ζητήματα (βλέπε το σάλο που ξέσπασε το Σεπτέμβρη του 2011 και το Νοέμβρη του 2012, με τα σκίτσα του Μωάμεθ, ο οποίος εκτός του ότι για τους Μουσουλμάνους δεν επιτρέπεται να αναπαρασταθεί, απαγορεύεται σίγουρα να αναπαρασταθεί γυμνός να μιμείται τη Μπριζίτ Μπαρντό στην Περιφρόνηση του Γκοντάρ…)

Στην πορεία, ο Cavanna αναγνωρίστηκε και ως κορυφαίος μάλιστα λογοτεχνικός συγγραφέας με τα έργα του « Les Ritals », «Russkoffs» και «Lune de Miel», για τα οποία σχολίαζε : «το βρίσκω τελείως ηλίθιο να γράφει κανείς διαφορετικά απ’ ό,τι μιλά, γι’αυτό κι εγώ γράφω όπως μιλάω». Ο διευθυντής του Charlie Hebdo είχε δηλώσει ότι το δημιούργημά του θα ζήσει για να τον θυμάται.

Αντώνη Σαμαρά, θα άντεχες ένα εξώφυλλο με παρτούζα Πατερα - Υιού και Πνεύματος; Στη χώρα που φυλάκισε τον Παστίτσιο για σάτιρα, μας έφταιξαν οι 'λαθρομετανάστες'... ΣΧΟΛΙΑ (82) 1715 Από τονΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ Καθώς ετοιμάζομαι να πάω στην συγκέντρωση σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το μακελειό στο Παρίσι, διαβάζω την παρέμβαση Σαμαρά. Αντί να είναι ενωτική, σε μια τόσο τραγική ώρα, είναι διχαστική και εμπρηστική. Επειδή οι δράστες της επίθεσης ήταν οι 'κακοί αλλόδοξοι', ο κύριος Σαμαράς νοιάστηκε για την ελευθερία του τύπου, και είπε ότι "να τέτοιους λαθρομετανάστες καλείτε να έρθουν". (Κι ας μην είναι 'λαθρομετανάστες' οι δολοφόνοι του Παρισιού.) Το εν λόγω περιοδικό δεν είχε όρια στη σάτιρά του, και δεν 'έθιγε' μόνο τους Ισλαμιστές. Όταν ένας καρδινάλιος καταδίκασε τους γκέι γάμους χρησιμοποιώντας προσβλητικό σλόγκαν της εκκλησίας για τα παιδιά με δύο μπαμπάδες (που πηδιούνται), το περιοδικό αντέστρεψε την χυδαιότητα εναντίον του καρδινάλιου. Το -ομολογουμένως εξαιρετικά χοντρό- σκίτσο του περιοδικού Charlie Hebdo Image (Ο Iraklis Proko μετέφρασε/προσάρμοσε το εξώφυλλο στα ελληνικά. Το όνομα Άνθιμος είναι τυχαίο - σε άλλη εκδοχή το είδα και ως Χριστόδουλος.) Και εγώ αναρωτιέμαι τι θα έλεγε ο Σαμαράς αν οι ακροδεξιοί ή οι θρησκόληπτοι (που δεν έχουν κανένα πρόβλημα όταν η η δική τους θρησκεία ταπεινώνει ή σκοτώνει) προσβαλλόταν και έκαναν επίθεση στο περιοδικό. Έχουμε και εδώ μερικές περιπτώσεις -ευτυχώς καμία αιματηρή!- όπου οι θρησκευόμενοι έδειξαν τη φοβερή ανοχή τους σε έργα τέχνης ή τη σάτιρα: Απ' τον Καζαντζάκη και τον Σκορσέζε, μέχρι το Corpus Cristi στο Χυτήριο και τον Παστίτσιο. Δεν υπερασπίζομαι τους ισλαμοφασίστες - το αντίθετο, και γι' αυτό πηγαίνω στη συγκέντρωση. Καταδικάζω όμως την ρατσιστική ψηφοθηρία του Σαμαρά, που καλά θα έκανε να μη μιλούσε καθόλου σε ένα τόσο περίπλοκο ζήτημα. (Ειδικά για 'λαθρομετανάστες', όταν χάρη σε αυτόν ξεκίνησαν να έρχονται στην Ελλάδα, όταν την περίοδο 1990-93 άνοιξε τα σύνορά μας βάφτιζε 'Βορειοηπειρωτη' κάθε Αλβανό πολίτη που τα περνούσε.) Αυστηρή καταδίκη των δολοφόνων, υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης και της σάτιρας, και τέρμα. Τα υπόλοιπα είναι για να μαζέψει καμιά ψήφο χρυσαυγιτών - με αρκετή, φοβάμαι, επιτυχία. [+] Από ένα σχόλιο του Oberon για τον Σαμαρά: Ρε, εδω έστειλες φυλακη τον πιτσιρικα που εφτιαξε την σελιδα Γερων Παστιτσιος, θα μιλησεις και για ελευθερια του τυπου και δικαιωματα; Πηγή: www.lifo.gr

ευτυχώς πού δέν έχω λεφτά γιατί άν είχα θά τά χάλαγα καί μετά δέ θά είχα

ξενοδοχείον αί φυλακαί ΚΟΡΥΔΑΛΟΥ[ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ Αλέστε]

Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΚΛΑΒΕΙΣ ΣΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑΣΟΥ ΠΕΙ..............................................................................................
....................................................................................................................
ΑΝ ΤΟ Κ0ΛΥΜΠΙ ΗΤΑΝ ΣΠΟΡ ΤΟΤΕ ΤΑ ΚΥΤΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΑ....................................................................................................
.......................................................................................................................
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΕΜΠΛΑΡ ΑΦΗΝΕ ΓΙΑ ΣΟΥΒΕΝΙΡ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ..............................................................
.......................................................................................................................
Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ
[ΟΤΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΕΙΣΑΙ] ΚΑΙ ΣΕ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΜΑΥΡΟΣ.......................................

ΑΓΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΑ=ΤΟ ΘΥΛΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗ

HUMOR

Ένα ζευγάρι αποφάσισε να κάνουν διακοπές ξεχωριστά, αλλού ο άνδρας και αλλού η γυναίκα. Ορκιστήκανε ότι θα ήταν πιστός ο ένας στον άλλον. Τελειώνουν οι διακοπές και γυρίζουν. λέει ο άνδρας στην γυναίκα :
- Αχ! μωρό μου, τι να σου πω, βρήκα εκεί που ήμουν μια κοπέλα, γλύκα, και με γούσταρε πολύ, με κάλεσε στο δωμάτιο της, για μια στιγμή έχασα τα μυαλά μου, ξεντυθήκαμε, ξάπλωσε αυτή, μόλις έπεσα πάνω της σε σκέφτηκα εσένα και σηκώθηκα, ντύθηκα και έφυγα. Εσύ πως τα πέρασες;
- Τι να σου πω, λέει η γυναίκα, τα ίδια περίπου κι εγώ με την διαφορά ότι όταν σε σκέφτηκα εσένα και ήθελα να σηκωθώ, αλλα να, ήμουνα από κάτω και δεν μπορούσα να σηκωθώ με τιποτα...!!!

WORLD CARTOON DAY 7 APRIL

KEEP CALM AND LOVE FECO

IN ATHENS ERMOY STREET 3 IS A SMALL COMICS MUSEUM..3 MY WORLD PRESS FREEDOM DAY

CARTOONISTS

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

abajo la dictatura maniana 25/1/15

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

JRMora | Contacto

COUTARELLI's Page

1. COUTARELLI (GREECE)

Artiste Demetrios COUTARELLI, à Athenes en Greece

ARTS CABARET 15 to 16

Alegria

63 feconewsmagazine 2017.pdf

maliweb.net - 1ère édition du festival de caricature de Bamako : Les arts m...

Best Cartoons from Famous Cartoonists (caricatures, caricaturas, karikaturen, caricaturi) with Keywords: coutarelli

Κούλογλου για το ψαλίδι της ΕΕ στους Έλληνες σκιτσογράφους: Δεν υπάρχει ανά...

Επιστολή του Στ. Κούλογλου στον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου για την λογοκρ...

Στέλιος Κούλογλου:Αδιανόητη και χωρίς προηγούμενο η απόπειρα λογοκρισίας τη...

MuDi | Museo del Dibujo y la Ilustración

Jim Woodring | Lines and Colors :: a blog about drawing, painting, illustra...

New New Yorker Cartoonists, Part 1: Liana Finck

Comicdom | All about Comics

5/4/17

www.peynet.com - musées de Peynet

free press FECO grekATURA MEMBER COUTARELLI

GIANNIS DIMITROPOULOS

SOPHIA

Demetrios COUTARELLI

Josep Lluís Pellicer - Wikipedia

Comics

Έρχεται ο Σίλας Σεραφείμ στο ert.gr με τη σατιρική εκπομπή newSilas

Humoristan, museu digital de l'humor gràfic

2. Niels Bugge Cartoon-Award 2014

WOW: Το πρώτο σύγχρονο ελληνικό πολιτικό κόμικ

16/5/16

WOW: Το πρώτο σύγχρονο ελληνικό πολιτικό κόμικ